Polietylen

100-letnia trwałość

Rury polietylenowe bez żadnych ograniczeń spełniają wysokie wymagania wobec systemów rur doprowadzających i odprowadzających oraz kanałów kablowych wykorzystywanych w telekomunikacji. Ich największą zaletą jest możliwość uzyskania jednorodnych połączeń rur przez zgrzewanie. Niewielki ciężar i wysoka elastyczność rur umożliwiają łatwe i bezpieczne dla środowiska układanie. Problemy takie jak korozja oraz powstawanie osadów i zatorów nie występują przez cały okres eksploatacji. Materiał ten ma również doskonałe właściwości mechaniczne, dzięki którym nie przewiduje się żadnych uszkodzeń prawidłowo ułożonych rurociągów polietylenowych. Kolejną cechą, sprawiającą że polietylen jest optymalnym materiałem do produkcji systemów rurowych, jest jego odporność na działanie praktycznie wszystkich rozpuszczalników polarnych, kwasów, zasad, alkoholi, olejów i wody.

Znormalizowany okres eksploatacji
Polietylen różnych klas dostarczany obecnie przez wiodących producentów materiałów do systemów rur spełnia wymogi normy DIN 8074/75 dotyczące naukowej i normatywnej gwarancji okresu eksploatacji przekraczającego 100 lat. Jak to możliwe, skoro polietylen wytwarza się dopiero od około pięciu dekad? Na podstawie krótkotrwałych badań w temperaturze 80°C możliwe jest obliczenie okresu eksploatacji rur polietylenowych za pomocą równania Arrheniusa.

W numerze 4/2007 czasopisma technicznego 3R International opublikowano artykuł dr. Joachima Hessela dotyczący okresu eksploatacji rur polietylenowych. (Dostępny tylko w języku niemieckim) 

Opracowanie nowych katalizatorów
Materiały polietylenowe do produkcji rur są klasyfikowane na podstawie wyników testu na powstawanie pęknięć wywołanych pełzaniem na skutek działania ciśnienia wewnętrznego. Pierwsze klasy polietylenu nosiły oznaczenie PE 63, co oznaczało, że rury wykonane z tego materiału charakteryzowały się wytrzymałością na pełzanie w ciągu 50 lat wynoszącą co najmniej 6,3 MPa przy temperaturze 20°C (medium: woda). Opracowanie nowych katalizatorów umożliwiło wytwarzanie materiału zawierającego mieszaninę długo- i krótkołańcuchowych makrocząsteczek polietylenu, charakteryzującego się większą twardością i sztywnością. Taki nowoczesny polietylen bimodalny wykazuje wytrzymałość na pełzanie przekraczającą 10,0 MPa przy temperaturze 20°C (medium: woda) po 50 latach, w związku z czym nosi oznaczenie PE 100.

Kolejne etapy rozwoju
Większa wytrzymałość materiału umożliwiła wprowadzenie dwóch kolejnych innowacji w rurach z PE 100 względem rur z PE 80  – możliwe stało się zwiększenie ciśnienia roboczego przy zachowaniu grubości ścian rury lub zmniejszenie grubości ścian rury przy zachowaniu ciśnienia roboczego. Innym możliwym rozwiązaniem jest podwyższenie współczynnika bezpieczeństwa.

PE 100-RC
Dalsze prace nad sprawdzonym już materiałem PE 100 w zakresie wytrzymałości na pękanie naprężeniowe pozwoliły spełnić szczególne wymagania związane z alternatywnymi metodami układania. W ten sposób powstał materiał specjalny, charakteryzujący się wytrzymałością na pękanie naprężeniowe nie mniejszą niż 8 760 godzin w badaniu FNCT (Full Notch Creep Test) lub w badaniu obciążenia punktowego w temperaturze 80°C; Sigma 4 N/mm; 2% Arkopal N-100. Tylko polietylen spełniający ten wymóg może być określany jako PE 100-RC. Dla porównania minimalny próg zatwierdzenia polietylenu PE 100 określony przez Niemiecki Instytut Technologii Budowlanej to tylko 300 godzin przy tych samych parametrach badania.

PE-RT
Materiał PE-RT (Polyethylene of Raised Temperature Resistance – polietylen o podwyższonej wytrzymałości termicznej) to kolejna innowacja, której celem jest umożliwienie stosowania materiałów polietylenowych również w wysokich temperaturach roboczych. Inaczej niż w przypadku polietylenu usieciowanego (PEX), efekt ten osiągnięto dzięki modyfikacji struktury makrocząsteczek polietylenu, co umożliwiło zachowanie wszystkich korzystnych właściwości niemodyfikowanego polietylenu, takich jak wysoka twardość czy wytrzymałość na pękanie pod naprężeniem.

więcej informacji:
Podsumowanie korzyści